Oruca, her gün için ayrı niyet lâzımdır. (Hindiyye) de diyor ki, (Niyet kalp ile olur. Sahura kalkmak, niyet demektir.) Oruçta niyet iki nevdir, çeşittir: Evvelki nev, Ramazan ayının her günü için ve nafile ve muayyen nezir için niyetin evvel vakti, önceki gün güneşin batması ve âhır vakti (Dahve-i kübrâ) vaktidir. Dahve-i kübrâ vakti, şer’î gündüz müddetinin, yani oruç tutma zamanının yarısıdır. Dahve vaktine kadar -yememiş ve içmemiş ise- niyet eder ve orucu tutar. Dahve vaktinde niyet câiz değildir. Fecirden evvel niyet ederken, (Niyet ettim, yarın oruç tutmağa) denir. Fecirden sonra niyet ederken, (Niyet ettim, bugün oruç tutmağa) denir.
İkinci nev, kaza, kefaret, nezr-i mutlak. Bu üçünün niyet zamanı birdir. Evvel vakti, bir evvelki gün güneşin batması ve âhır vakti fecr-i sâdık, yani tan yeri ağarmazdan evveldir. Tan yeri ağardıktan sonra -bu üçüne- niyet câiz olmaz. Bir senenin Ramazan ayının çeşitli günlerini kaza ederken, günlerin isimlerini veya sıralarını tayin etmek lâzım olmadığı, İbni Âbidînde, kaza namazı sonunda yazılıdır. (İslâm Âhlâkı s. 301)
İkinci nev, kaza, kefaret, nezr-i mutlak. Bu üçünün niyet zamanı birdir. Evvel vakti, bir evvelki gün güneşin batması ve âhır vakti fecr-i sâdık, yani tan yeri ağarmazdan evveldir. Tan yeri ağardıktan sonra -bu üçüne- niyet câiz olmaz. Bir senenin Ramazan ayının çeşitli günlerini kaza ederken, günlerin isimlerini veya sıralarını tayin etmek lâzım olmadığı, İbni Âbidînde, kaza namazı sonunda yazılıdır. (İslâm Âhlâkı s. 301)