Mehmed Abdülkadir Efendi (Osmanlı Türkçesi: شہزادہ محمد عبدلقادر) (d. 16 Ocak 1878, İstanbul - ö. 16 Mart 1944, Sofya), Sultan II. Abdülhamid'in ve Bidâr Kadınefendi'nin oğlu.
Şehzade olduğundan özel eğitim gördü. Keman çalmayı öğrendi. Almanya'da askerî eğitim gördü. 1924'te Hanedan'ın yurt dışına çıkarılması üzerine ailesiyle beraber Bulgaristan'a gitti. Daha sonra Budapeşte'de kemancılık yaparak hayatını idame etmeye çalıştı.[1] II. Dünya Savaşı'ndan dolayı Sofya'ya dönünce dedesini tanıyan Bulgaristan Kralı tarafından belediyede kantarcılık işi verildi. 16 Mart 1944'te kalp krizinden veya izdiham sırasında ezilerek vefat etti. Babası II. Abdülhamid'e soğuk davranmış, hep uzak olmuştur.
Şehzade olduğundan özel eğitim gördü. Keman çalmayı öğrendi. Almanya'da askerî eğitim gördü. 1924'te Hanedan'ın yurt dışına çıkarılması üzerine ailesiyle beraber Bulgaristan'a gitti. Daha sonra Budapeşte'de kemancılık yaparak hayatını idame etmeye çalıştı.[1] II. Dünya Savaşı'ndan dolayı Sofya'ya dönünce dedesini tanıyan Bulgaristan Kralı tarafından belediyede kantarcılık işi verildi. 16 Mart 1944'te kalp krizinden veya izdiham sırasında ezilerek vefat etti. Babası II. Abdülhamid'e soğuk davranmış, hep uzak olmuştur.