Mehmed Selim Efendi (d. 11 Ocak 1870, İstanbul - ö. 4 Mayıs 1937, Beyrut) 34. Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'in en büyük oğluydu.
Mehmed Selim Efendi 11 Ocak 1870 tarihinde babası tahta çıkmadan önce Beşiktaş'ta doğdu[1]. Annesi Bedrifelek baş kadınefendiydi. 1886 yılında Deryal Hanımefendi, 1905 yılında Nilüfer Eflakyer Hanımefendi, 1910 yılında da Pervin Dürrü Yekta Hanımefendi'yle Yıldız Sarayı'nda yapılan düğünlerle evlendi. İlk evliliğinden 1887 yılında Emine Nemika Esin adında bir kızı, ikinci evliliğinden ise 1906 yılında Mehmed Abdülkerim Efendi adında bir oğlu oldu.
Mehmed Selim Efendi 1922 yılında saltanatın kaldırılmasından sonra Beyrut'ta yerleşti ve 4 Mayıs 1937 tarihinde öldü. Mezarı Suriye'nin Şam kentinde bulunmaktadır.
Mehmed Selim Efendi 11 Ocak 1870 tarihinde babası tahta çıkmadan önce Beşiktaş'ta doğdu[1]. Annesi Bedrifelek baş kadınefendiydi. 1886 yılında Deryal Hanımefendi, 1905 yılında Nilüfer Eflakyer Hanımefendi, 1910 yılında da Pervin Dürrü Yekta Hanımefendi'yle Yıldız Sarayı'nda yapılan düğünlerle evlendi. İlk evliliğinden 1887 yılında Emine Nemika Esin adında bir kızı, ikinci evliliğinden ise 1906 yılında Mehmed Abdülkerim Efendi adında bir oğlu oldu.
Mehmed Selim Efendi 1922 yılında saltanatın kaldırılmasından sonra Beyrut'ta yerleşti ve 4 Mayıs 1937 tarihinde öldü. Mezarı Suriye'nin Şam kentinde bulunmaktadır.